GeÇen hafta Özdemir İnce Hürriyet Pazar?da Tersi Düzü adlı kÖşesinde ?kimsenin sÖylemeye cesaret edemediği bir şeyi sÖylediğini iddia ederek, ?halktan kopmadan aydın olunamayacağını? belirtiyordu.
İtiraf niteliğindeki bu sözlerini irdelemeden kendisinin, yazarlığının yanı sıra şair, Çevirmen kimliğinden sÖz edip daha; ülkemizin gerÇek entelektüellerinden biri olduğunu belirtmeliyim.

Ancak bu gÖrüşüne katılmamama engel değil bu. Çünkü artık entelektüellerin FİLDİŞİ KULE?den Çıkmaları gerektiği ve ?sağırlar birbirini ağırlar? misali sadece birbirlerine gÖndermelerde bulundukları dÖnemi geride bıraktığımızı düşünüyorum. -Devamı »

Dolu dizgin mi yoksa, ağır çekim bir zaman mıydı  bilinmez; arafta kaldığım,kendime katlanamadığım bir anda başladı yazı yazma serüvenim. Üniversite son sınıf güz döneminde, okuldan arkadaşım  Hale ‘yle küçük sempatik bir pastane açmak istemiş, ailelerimizin katkısıyla bunu  kısa süre içinde gerçekleştirmiştik.

Öyle  imalatla uğraşacak falan değildik.Birkaç ünlü firmayla kısa süre içinde anlaştıktan sonra, bize sadece bu marka olmuş tatları sunmak kalacaktı.Gelin görün ki kazın ayağı hiç de öyle olmadı çünkü, ticaret bize göre değildi  , serde filozof olmak bir yana, içimizdeki okuma aşkı bir türlü sönmüyordu. 

Dolayısıyla önce Hale “ben yüksek lisans yapacağım” dedi ve gitti. Ben ise şaşkın ördek gibiydim. Ait hissetmediğim bu işyerinden kendimi  bir yerlere konumlandırmaya çalışıyorken, bir sabah genç biri başıyla selam vererek içeri girdi. Elindeki  gazetelerden birini masama sessizce bırakıp gitmek istedi.

İzin vermeyince sinirlendi ama belli etmemeye çalıştı. Nedenini öğrenmek isteyince, “gazetedeki yazarlar hem kötü yazıyor, hem de yanlış bilgilendiriyor” der demez bu genç çocuğun gözlerinin parladığını görünce şaşırdım kaldım. Çok sonra anladım gazete dağıtan gencin sevincinin sebebi meğer yazıları okuduğumu söylemem imiş.

Söyleyip söylememek arasında kararsız, ” o halde siz bize yazın” dedi. Aslında elimde birkaç yazı vardı Betül Hocanın(Çotuksöken) öğüdünü dinlemiş; okuduğum kitaplarla, yaşadığım olaylarla  ilgili birşeyler karalamıştım ama bu yazıları henüz birileriyle paylaşma fikrinden çok uzaktım. -Devamı »

Doğum ilk reklamsa, ölüme Azrail’in en çok dolaştığı semavi dinlerin merkezinde, Kudüs?te belki de doğuştan siyasi doğdu, Edward Said.

Hristiyan bir Filistinli olarak gençlik döneminde göç ettiği ABD’de çetrefilli yaşamı boyunca oluşan diyalektiği hep içinde barındırdı ve büyüttü. Dolayısıyla, dünyanın en önemli düşünürleri, yazarları, eleştirmenleri, entelektüelleri arasında yer alması, böylelikle kaçınılmaz oldu.

Birkaç hafta önce, “Fildişi Kuleden İnen Entelektüel” adlı yazımda, “Entelektüel”  kitabından alıntılar yaptığım profesör Edward Said, 10 yılı aşkın bir süredir mücadele ettiği hastalığına yenik düştü ve geçen hafta yaşama veda etti. -Devamı »