Yaşam denizinin ayaza dem vurmuş dalgalarından, girdaplarından çıka gelen, varlığın gizemine çarpan limanlarım var. Hani sığınmak için türlü türlü savunma mekanizmaları geliştirilen cinsten.

Kendine münhasır ve savunmasız deliliklerim var ; benliğimde ağırlıklı olarak kendini hissettiren, savuruyor bu delilik ruhumun parçalarını oradan oraya …

Yaşamımın anlamı bazen limana gelince vazgeçtiren bazen dalgalarla semazen ettiren bazen de  “Hu” çektirip aman dedirten düşüncelerim var.

Beni limanlara taşıyan sevgilerim var herkesten gizli fizik ötesi bir güçle büyütüp bir deniz kenarına bıraktığım. Bazen duruluk bazen durgunluk olsa da güzel bakan gözlerim var.

Taşkınlarım var öfkeyle ve hasretle büyüttüğüm,acıların koynundan ayrılarak gelenlerin gizli antlaşma yaptıkları buluşma yerleri gibi bu yollardan limanlara türlü türlü düşler duygular taşır dururum.

Sıradan sesleri bir orkestra edasıyla birleştiren senfonik yalnızlık türkülerini söyleyen kuş kanatları ve yürek çarpıntılarının uyum gösterdiği besterim var…

Karanlık ve ıssız kumsalda karaya vuran isyanım var, korsan bir gemide asiliğiyle sessizce geçinen.

Aydınlıkbir dünya tasarlayan umudum var, barışla ve hoşgörüyle beslenen fakat umutlanmadan arkasına bakmadan yüreyebilecek gururum da var.

Tüm çıplaklığıyla sadece gerçeği görmek isteyen kendimle yüzleşmeye cesaretim var.

Bazen kalabalıklar arasında mahşeri yalnızlıklarım var, bazen de kurak bir çölde gölge olan tek bir dikili ağacım.

Rakamlarım var tarihten bağımsız,alacalı renklerim var, nesnelerle bağlantısız,hiç yanıtlanmamış sorularım var, çözümlenmemiş problemlerim, okunmamış kitaplarım.

Görülmedik hesaplarım var, henüz dile gelmeyen acıılarım, hiç duyulmamış seslerim, atılmadık kahkahalarım.

Uygun bir zamanda söylenmek üzere birktirdiğim lokmamdan değil sadece benden bile büyük sözlerim var.

Hasretim var dağlara taşlara, etrafta zaman zaman görünsem de hep uzaklarda gözüm, sıklımbüklüm olsada yüzüm arkasında duracağım eylemlerim var.

Bunlar ne satılık ne kiralıktır. Ne ödünç verilebilir ne de takas edilebilir. Değiştirebileceklerimi değiştirebilmem için cesaretim, değiştiremeyeceklerimi kabul etmem için sabrım var. Ama bunları birbirinden ayırt edecek aklı verecek bir bilene ihtiyacım var,ama gerçekten bilene ?

Bilen bildiğini bilmeyen kendinin farkında olmayana değil;

bilmeyen ama bildiğini zanneden aptala değil;

bilmeyen ama bilmediğini bilene haddini bilmesinden ötürü saygı duysam da aradığım o değil;

bilen ve bildiğini bilen bir abdala ihtiyacım var?

Ama kimin yok ki?

Aslında herkez biraz aptal biraz abdallığını yaşama katabildiği sürece var olur bazen budala abdalını bazen de abdal budalasını ararken kendini bulur.

Bu yazıyı okuyanların aptal veya abdal biriyle karşılaşıp karşılaşmadıklarını yazıya yapılan yorumlardan anlayabilirsiniz.

Hülya YALIM

www.hulyayalim.com