önce güldüler

kısık kısık diş gıcırtılarıyla

düşünceli tavır takındı yüzleri

gülümsemek bile yasakken

gülmek neymiş ki öyle hemen kendilerini düzelttiler…

önce sevdiler…

gizli gizli hayal tırmıklarıyla,

kimse anlamasın diye yüreklerini göstermediler.

anlamsız oldu bazen sözleri,

sevgi lafı bile yasakken

sevmekte neymiş diye yoldan çevrildiler…

sonra gülümsemeler,

gizli kahkahalar ,yerlerini

hıçkırıklara bıraktı; gözyaşlarını silen olmadı,

çaresiz izlediler.

sonra sevmeler, sevilmeler

yerlerini nefrete bıraktı

yalnızlık belirdi hayatlarında

artık tektiler…

Hülya YALIM

Mayıs 1996